Topsport in de zorg

Heel gewoon

‍Afgelopen maart was het een jaar geleden dat ons land voor het eerst in lockdown ging. Voor veel mensen aanleiding om terug te blikken op afgelopen jaar.  Maar niet door Miranda Romein en Jantje Hoekstra, beide werkzaam voor ZGT Cleancare, een samenwerking tussen Ziekenhuisgroep Twente (ZGT) en Asito.

"Het gaat bij ons gewoon door," vertelt Miranda, "er is geen tijd om stil te staan en terug te kijken."

Jantje: "Na een jaar is de situatie inmiddels heel gewoon geworden voor ons. Het hoort erbij." "Terwijl het natuurlijk niet gewoon is." vult Miranda aan.  

Tandje bijzetten

‍De uitbraak van de pandemie zorgde van het ene op het andere moment voor grote druk op de zorg. Als direct leidinggevende is Miranda verantwoordelijk voor de planning van de schoonmaakkrachten van Asito bij het ZGT. "In het begin waren er nog veel onduidelijkheden en onzekerheden over het virus. Het was toen lastig om de planning rond te krijgen. Medewerkers waren bang om op de COVID-afdeling te werken. Bang om zelf besmet te raken of het virus mee naar huis te nemen." Alle medewerkers van Asito Zorg zetten een tandje bij. Ze draaiden extra diensten en namen taken van elkaar over.   ‍

Goed beschermd

Voorbereidingstijd was er niet. Net zo min was er tijd om na te denken over de gevolgen van werken op de COVID-afdeling. Gehuld in een schort met mondmasker, spatscherm en handschoenen voelde Jantje zich altijd goed beschermd. Vanaf het begin van de pandemie stond zij op de COVID-afdeling. "Ik kon de situatie in het begin lastig inschatten. Ik heb er niet over nagedacht, ik deed het gewoon. Mijn familie was bezorgd, maar ik voelde me op mijn werk in het ziekenhuis veiliger en beter beschermd dan in bijvoorbeeld een winkel."  

Een praatje

‍Door de hoge druk was er voor de artsen en verpleegkundigen steeds minder tijd voor een praatje met de patiënten. Een praatje dat juist zo hard nodig was voor de patiënten die geen bezoek mochten ontvangen en vaak angstig waren. "Het voelde speciaal dat wij er op die manier ook voor de patiënten konden zijn," vertelt Jantje. Het bracht indrukwekkende en confronterende momenten met zich mee. "Ik herinner me één patiënt nog erg goed. Hij wilde niet meer behandeld worden. Dan sta je opeens met de nabestaanden in de kamer van de patiënt te praten. Dat hakt er wel in. Dit maak je op andere afdelingen in het ziekenhuis niet mee."

Meer dan ooit gezien

‍Op Miranda maakte de steun van buitenaf grote indruk.

"Van alle kanten kwam blijk van waardering voor ons werk. Bedrijven brachten van alles langs, zoals ijsjes en bloemen. Die complimenten raken je. Net zoals de complimenten van de patiënten zelf."

Meer dan ooit werden de schoonmaakkrachten gezien. Het voelde als een topsporter die door het publiek wordt toegejuicht, nadat hij de finish heeft gehaald. Hopelijk is de finish voor de zorg ook snel in beeld.